الکس زاناردی

موفقیت مفهومی هست که به اراده و تعهد برمی گردد!

اگر کتاب ثروتمندترین مرد بابل (نویسنده: ساموئل کلاسون) را بخوانید، شخصیت اصلی کتاب موضوعی را درباره تعهد و اراده مطرح می کند، که اگر با خود عهدی کند که هر زمان از روی پل رد می شود دانه شنی در رودخانه بیندازد. این کار را نباید ترک کند و حتی اگر از پل رد شد و بعدا یادش افتاد باید بازگردد و آن دانه سنگ ریزه یا شن را به رود بیندازد. مهم نیست این مسئله چقدر کوچک و بی ارزش به نظر بیاید، مهم قدرت اراده و تعهد به کار است که اگر وجود داشته باشد شما را در هر چیزی موفق می کند حتی اگر موفقیت از دید دیگران غیرقابل دستیابی باشد. وقتی داستان زندگی زاناردی را خواندم متوجه وجود این اراده آهنین شدم، بد نیست که برای دریافت انگیزه و الهام ما هم این داستان را بخوانیم.

اکثر ما زمان گذاشته ایم و اهدافی را نوشته ایم، گاها برنامه ریزی جز به جز هم کرده ایم. اما اغلب به بهانه های مختلف یا انجام نمی دهیم یا ناقص انجام می دهیم. کمتر کسی عادت های اساسی موفقیت را در خودش پرورش می دهد، یکی از مهمترین عادت های موفقیت تعهد یا اراده هست که وقتی به انجام کاری تعهد کردید، آنرا در هر شرایطی انجام دهید. حتی اگر آن کار در لحظات سخت که فشار روی ذهن و جسم زیاد هست هدفتان را رها نکنید. شاید آن کار به مسخره بودن پرتاب سنگ ریزه ای، هر روز صبح به داخل رودی باشد، با این حال زمانی که تعهد می کنید، باید پایش بایستید.

بخش زیادی از کتابهای موفقیت به همین نکته و عادت مهم اشاره می کنند. مثال این اراده آهنین و خستگی ناپذیر را می توان الکساندرو زاناردی دانست. الکس زاناردی متولد ۱۹۶۶ در بلونیای ایتالیا هست، زاناردی از ۱۹۹۱ راننده حرفه ای مسابقات فرمول یک شد و با تیم‌هایی چون جوردن، میناردی، لوتوس و ویلیامز همکاری کرد.

در سال ۱۹۹۵ از مسابقات فرمول یک خارج شد و در آمریکا وارد مسابقات کارتینگ شد که در فصل تازه کار موفق به کسب سه مسابقه برنده شد و پنج مقام کسب کرد. او به سرعت تبدیل به یکی از محبوبترین راننده های مسابقه شد. تا سال ۱۹۹۸ او دوازده برد داشت.

در ۱۵ سپتامبر سال ۲۰۰۱ الکساندرو زاناردی در مسابقات کارتینگ در دور پایانی کنترل ماشینش را از دست داد و  تصادف وحشتناکی کرد بطوریکه قسمت جلوی ماشین وی کاملاً جدا شد و دو پای او از ماشین بیرون زده بود که باعث قطع هر دو پای وی شد. زاناردی در این تصادف حدود سه چهارم خون خود را از دست داد اما مداخله سریع پزشکی و ایجاد کمای مصنوعی باعث نجات جان او شد. پاهای وی نیز پس از عمل جراحی قطع شدند و او برای همیشه معلول شد.

اما این پایان یک قهرمان نبود. زاناردی به‌جای ناامیدی و یأس، راه مبارزه و پیشرفت را انتخاب کرد. او پس از نگراش زندگینامه خود پس از دو سال از آن حادثه به پیست مسابقه برگشت و با خودروی BMW که برای معلولیت او تغییراتی داده شده بود دور نهایی پسیت مسابقه را که نتوانسته بود طی کند را ، راند و به پایان رساند. زاناردی در مسابقات FIA World Touring Car Championship قهرمانی اتومبیل BMW در سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ برای تیم ایتالیا و اسپانیا مسابقه داد.

حتی بدون وجود دو پا، او همچنان قهرمان باقی ماند. زاناردی توانست تبدیل به قهرمان مسابقات پارالمپیک شود. زاناردی با دوچرخه (سه چرخه یا ویلچر مسابقات معلولان که با دست، رکاب زده می‌شود) در مسابقات المپیک ۲۰۱۲ لندن، به مدال طلا دست یافت.

الکساندرو زاناردی می گوید: “اگر آن تصادف رخ نمی‌داد، من کجا بودم؟ چه کسی می‌داند؟ منظورم این است که من می ‌توانستم یک مردی باشم که شاید دارای پا بود اما به اندازه من شاد نبود.”